Και τώρα, ΣΥΡΙΖΑ παντού!

www.kokkino.org

Τα άμεσα στοιχήματα: Επιτροπές βάσης του ΣΥΡΙΖΑ

παντού και προγραμματική σύγκλιση της Αριστεράς

και των λαϊκών και αριστερών κομματιών του ΠΑΣΟΚ στα κινήματα

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έθεσε στόχο της εκλογικής του μάχης το «Αλλάζουμε το τοπίο!». Είναι η ώρα να δούμε σε ποιο βαθμό αυτό επιτεύχθηκε και τι πρέπει να γίνει στο αμέσως επόμενο διάστημα. Αυτό με τη σειρά του συναρτάται με τρία πράγματα: Την αποτίμηση των αποτελεσμάτων, την αποτίμηση της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ και την εκτίμηση για την πολιτική δυναμική του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.

Καταρχήν, ας συνοψίσουμε τις διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις εκλογές του 2004:

• ΝΔ: Μείωση ψήφων 365.185, μείωση ποσοστού 3,53%.
• ΠΑΣΟΚ: Μείωση ψήφων 276.218, μείωση ποσοστού 2,53%.
• ΚΚΕ: Αύξηση ψήφων 147.057, αύξηση ποσοστού 2,26%.
• ΣΥΡΙΖΑ: Αύξηση ψήφων 119.494, αύξηση ποσοστού 1,78%.
• Άκρα Αριστερά (ΚΚΕ μ-λ, ΜΕΡΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ, Μ-Λ ΚΚΕ): Αύξηση ψήφων 21.214, αύξηση ποσοστού 0,31%.

Ας σημειώσουμε επίσης ότι:

• Τα κόμματα της νεοφιλελεύθερης δικομματικής διακυβέρνησης έχασαν αθροιστικά 641.403 ψήφους, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 5,98%.
• Η συνολική άνοδος της Αριστεράς (ΚΚΕ + ΣΥΡΙΖΑ + Άκρα Αριστερά) είναι 287.765 ψήφοι, με ποσοστό αθροιστικά 13,86% και με αύξηση ποσοστού σε σχέση με το 2004 4,35%.
• Στα μαζικά κόμματα της Αριστεράς στα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) η ψαλίδα κλείνει, αλλά τα πρωτεία εξακολουθεί να κατέχει το πιο σεχταριστικό απ’ αυτά, το ΚΚΕ.
• Στην Άκρα Αριστερά τα πρωτεία έχουν επίσης τα πιο σεχταριστικά τμήματα (κατά σειρά: ΚΚΕ μ-λ και ΜΕΡΑ, ενώ το πιο ενωτικό και λιγότερο σεχταριστικό κομμάτι, το ΕΝΑΝΤΙΑ ηττήθηκε καθαρά στον ενδο-ακροαριστερό συναγωνισμό).

Νέο πολιτικό σκηνικό

Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τα πολιτικά συμπεράσματα ως εξής:

• Το σύστημα νεοφιλελεύθερης δικομματικής διακυβέρνησης είναι στις απαρχές μιας κρίσης με άδηλο μέλλον. Μπορεί να αποδειχτεί μια -λιγότερο ή περισσότερο επώδυνη- κρίση ανασύνταξης, αλλά μπορεί να αποδειχτεί πιο βαθιά και παρατεταμένη. Σίγουρα πάντως δεν έχουμε ακόμη σημάδια κρίσης του πολιτικού συστήματος (κρίση βασικών θεσμών κ.λπ.). Εν πολλοίς η εξέλιξη αυτής της κρίσης θα κριθεί από δύο πράγματα: α. Από το πόσο ισχυρή ή ανίσχυρη θα αποδειχτεί η κυβέρνηση της ΝΔ απέναντι στην κοινωνία και τα κινήματα. β. Από την εξέλιξη και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα προσλάβει η κρίση του ΠΑΣΟΚ.
• Όσον αφορά την κυβέρνηση, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να αποδειχθεί μια κυβέρνηση ακόμη πιο αδύναμη απέναντι στα κινήματα και στην κοινωνία απ’ ό,τι στην προηγούμενη περίοδο διακυβέρνησης. Με τους νέους πολιτικούς και εκλογικούς συσχετισμούς η συνταγματική αντι-μεταρρύθμιση φαίνεται να ναυαγεί οριστικά, ενώ και η άλλη μείζων αντι-μεταρρύθμιση, του συνταξιοδοτικού συστήματος, δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση για την κυβέρνηση. Είναι στο χέρι των κινημάτων και της (εκλογικά και πολιτικά ενισχυμένης) Αριστεράς να ορθώσουν αποφασιστικές και νικηφόρες αντιστάσεις στις κυβερνητικές πολιτικές. Με μια βασική προϋπόθεση: Ενότητα στη δράση, ενότητα στα κινήματα σε αντινεοφιλελεύθερη βάση και σε όλο το φάσμα!
• Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, η κρίση του έχει πιο βαθιά και πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά. Με όλες τις ελληνικές ιδιομορφίες, εκδηλώνονται κι εδώ τα ίδια συμπτώματα κρίσης που διακρίνουμε και στα ιστορικά ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Στην τωρινή κρίση του ΠΑΣΟΚ δεν «παίζεται» κανενός είδους αριστερή στροφή ή προγραμματική μετατόπιση σε αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Το ΠΑΣΟΚ και όλο το κεντρικό στελεχικό του δυναμικό έχει καταληφθεί ιδεολογικοπολιτικά και προγραμματικά από το νεοφιλελευθερισμό, αλλά και με όρους διαπλοκής από τα επιχειρηματικά συμφέροντα και το σύστημα εξουσίας. Αν κάτι παίζεται σ’ αυτή την κρίση είναι η πλήρης και ανοιχτή μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ από κόμμα της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας σε ανοιχτά αστικό, τύπου Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ. Αν δηλαδή το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τα τελευταία ίχνη οργανωτικο-πολιτικής αυτονομίας από τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, καθώς και τη δυνατότητα να διαμεσολαβεί και να διαπερνιέται από κοινωνικές εντάσεις. Η Αριστερά, η αριστερή και λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν κανένα λόγο να στρατευτούν πίσω από κάποιο από τα δύο μπλοκ (Παπανδρέου, Βενιζέλος). Αντίθετα, πρέπει να εργαστούν σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση: Τη δημιουργία διαύλων συνεννόησης, επικοινωνίας και συμπόρευσης, τόσο πολιτικής όσο και στα κινήματα.
• Όσον αφορά την Αριστερά, τα εκλογικά αποτελέσματα τη φορτώνουν με πολλές ευθύνες, καθώς τα συνολικά εκλογικά της ποσοστά είναι τα υψηλότερα από τη μεταπολίτευση του 1974. Αν ήδη την προηγούμενη τετραετία υπήρξε η πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση στην κοινωνία και στα κινήματα, τώρα θα πρέπει να σηκώσει ακόμη μεγαλύτερο βάρος στην αντιπαράθεση με τις κυβερνητικές πολιτικές. Ο κόσμος της Αριστεράς αλλά και ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας θέλουν ενότητα στη δράση, θέλουν συμπαράταξη στους αγώνες, έχουν ανάγκη τις νίκες. Σ’ αυτή την ανάγκη πρέπει να λογοδοτήσουν οι πολιτικές όλων των κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς. Είναι ιστορική ευκαιρία να προβάλλει η Αριστερά σαν ο πολιτικός χώρος της πραγματικής αντιπολίτευσης, σαν αποτελεσματικό πολιτικό στήριγμα των αγώνων. Γι’ αυτό, η πίεση πάνω στο ΚΚΕ και στα σεχταριστικά κομμάτια της Άκρας Αριστεράς πρέπει να μεγαλώσει με αιχμή την απαίτηση για μαζικούς, ενωτικούς, νικηφόρους αγώνες ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, με συμπαράταξη όλων των δυνάμεων της Αριστεράς.

Τι να κάνουμε;

Η εκλογική επιτυχία της ενωτικής - κινηματικής - ριζοσπαστικής Αριστεράς που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη. Με τις κατάλληλες πολιτικές μπορεί να μετατραπεί σε ιστορικής σημασίας, απελευθερώνοντας πρωτόγνωρες δυναμικές. Τρία είναι τα πιο άμεσα και βασικά καθήκοντα:

• Η δημιουργία επιτροπών βάσης του ΣΥΡΙΖΑ παντού: Σε αυτές τις εκλογές ήταν φανερό πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στις εκλογές του 2004 ότι η εκλογική - πολιτική δυναμική δεν ανήκει στις συνιστώσες (ή στον ΣΥΝ, τη μεγαλύτερη απ’ αυτές), αλλά σε μια νέα πολιτική πραγματικότητα: τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα μηνύματα έρχονται από παντού: Χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες της Αριστεράς θέλουν να ενταχτούν στο ενωτικό εγχείρημα - όχι σε κάποια από τις συνιστώσες, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν πολιτικό έγκλημα αν δεν κάναμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να υτποδεχτούμε και να εντάξουμε αυτή τη δυναμική. Τώρα κι όχι «σε λίγο» ή «αύριο»! Γι’ αυτό: άμεσα συγκρότηση επιτροπών βάσης του ΣΥΡΙΖΑ παντού και πανελλαδική συνδιάσκεψη αντιπροσώπων αυτών των επιτροπών στο επόμενο δίμηνο.
• Η δημιουργία μιας στέρεης προγραμματικής βάσης για την ενότητα όλης της Αριστεράς στα κινήματα, στους μαζικούς κοινωνικούς χώρους, στους αγώνες: Χρειαζόμαστε οι αγώνες να αποκτήσουν μια προγραμματική ραχοκοκαλιά από μεταβατικά αιτήματα, και πάνω εκεί να φτιαχτούν οι πιο πλατιές κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες. Να μην κινούμαστε μόνο με βάση τα μέτωπα της περιόδου, αλλά και με ένα πιο συνεκτικό προγραμματικό πλαίσιο αιτημάτων και στόχων. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία ενός τέτοιου μίνιμουμ προγραμματικού πλαισίου και να κάνει ανοιχτή - δημόσια έκκληση σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς για τη συνδιαμόρφωσή του.
• Η προσπάθεια για δημιουργία γεφυρών επικοινωνίας και προϋποθέσεων κοινής δράσης με τα αριστερά και λαϊκά κομμάτια της βάσης του ΠΑΣΟΚ: Οφείλουμε να καλέσουμε αυτόν τον κόσμο σε κοινή αντίσταση ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές της Δεξιάς και σε συμμετοχή στη διαμόρφωση του μίνιμουμ προγραμματικού πλαισίου δράσης.

Δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει η κρίση στο ΠΑΣΟΚ ούτε τι βάθος θα έχει. Μπορούμε όμως να περιμένουμε ότι κάποια στιγμή τα κεντροαριστερά σενάρια θα επανέλθουν και η Αριστερά θα δεχθεί πιέσεις με πολιορκητικό κριό έναν εικονικό και ρητορικό «αντινεοφιλελευθερισμό» της (όποιας) νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε πραγματικό πολιτικό σχηματισμό, η ενότητα δράσης στα κινήματα και η διαμόρφωση προγραμματικής βάσης γι’ αυτή την κοινή δράση είναι η μόνη αποτελεσματική αντίσταση σ’ αυτή την πίεση. Είναι η μόνη πολιτική για να δώσουμε στην πρόσφατη εκλογική νίκη στρατηγικό ορίζοντα και εμβέλεια. Για να αλλάξουμε το τοπίο μονιμότερα και σε βάθος!

Πάνος Κοσμάς, Γιώργος Σαπουνάς

Μέλη του ΚΟΚΚΙΝΟΥ και της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ