Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Μεταφερόμαστε σε νέο σαιτ

Μεταφερόμαστε στο
syrizanionias.wordpress.com

...με πιο συχνή ενημέρωση ελπίζουμε!

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Ανοιχτή Συνέλευση ΣΥΡΙΖΑ Νέας Ιωνίας στις 5 Μαρτίου

1η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Στις 14, 15 και 16 Μάρτη στην Αθήνα, στο ΣΕΦ, ο ΣΥΡΙΖΑ οργανώνει την πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψή του. Καλεί τον κόσμο των λαϊκών και νεολαιίστικων αντιστάσεων, τον κόσμο της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς που στήριξε και στηρίζει το αίτημα για την πολιτική συνεργασία και την ενότητα δράσης, να συμμετάσχει σε μια διαδικασία συζήτησης για την πολιτική και το μέλλον της Αριστεράς με συντροφικότητα, ειλικρίνεια, αποφασιστικότητα.

Ζούμε μια κρίσιμη εποχή. Ο νεοφιλελευθερισμός, η ασύστολα ταξική επιθετικότητα που υπαγορεύουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, θέτει σε αμφισβήτηση ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις κατακτήσεις μας, τα πιο βασικά εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα. Η διαρκής λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών, έχουν γίνει μόνιμα χαρακτηριστικά των κυβερνητικών προγραμμάτων όλων των τελευταίων χρόνων. Αυτή η πολιτική πρέπει και μπορεί να ανατραπεί.

Οι δυνάμεις που μπορούν να αναλάβουν αυτό το έργο έχουν ήδη εμφανιστεί στο προσκήνιο: Στη μεγάλη πανελλαδική απεργία της 12/12, στην απεργία της 13/2, στους αγώνες για το 16, στα λιμάνια, στη ΔΕΗ, στις αντιρατσιστικές και αντιπολεμικές διαδηλώσεις, στους αγώνες για το περιβάλλον, στους αγώνες ενάντια στην καταπίεση και για τα δικαιώματα των γυναικών, ο κόσμος μας διαμορφώνει τις δικές του απαντήσεις, το δικό του εναλλακτικό πρόγραμμα, με προτεραιότητα στις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Αυτό το ρεύμα αντίστασης προκαλεί την γρήγορη φθορά της ΝΔ –που ως κυβέρνηση καθοδηγεί σήμερα τις οικονομικές και κοινωνικές επιθέσεις- προκαλεί επίσης την πρωτοφανή κρίση εμπιστοσύνης προς το ΠΑΣΟΚ –που ως κυβέρνηση, χθες, άνοιξε το δρόμο στο νεοφιλελευθερισμό και ως αντιπολίτευση σήμερα δεν τολμά να ταυτιστεί ακόμα και με τα πιο στοιχειώδη αιτήματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Αυτό το ρεύμα αντίστασης και πολιτικής αμφισβήτησης ενισχύει το ρόλο της Αριστεράς, και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ. Μας γεμίζει αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, αλλά και με το αίσθημα της ευθύνης.

Αλλάζουμε ήδη το τοπίο. Αυτή η νέα κατάσταση, τα νέα καθήκοντα και οι προοπτικές, είναι τα θέματα που θέλουμε να συζητήσουμε ανοιχτά και συντροφικά με τον κόσμο της αριστεράς, συνεχίζοντας την ενωτική και ριζοσπαστική πολιτική που χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη διαδρομή του.

Γι αυτό καλούμε όσους /ες εμπνέονται, ενδιαφέρονται ή υποστηρίζουν το ενωτικό μας εγχείρημα να συσπειρωθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και να πάρουν μαζικά μέρος στην Πανελλαδική Σύσκεψη στις 14, 15 και 16 Μάρτη. Για να συνδιαμορφώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για το παρόν και το μέλλον του ενωτικού μας εγχειρήματος.

Ανοιχτή Συνέλευση ΣΥΡΙΖΑ Νέας Ιωνίας στις 5 Μαρτίου, στις 7 το απόγευμα στην Αίθουσα Κλωστοϋφαντουργών, 28ης Οκτωβρίου 3.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Εξόρμηση ΣΥΡΙΖΑ Ν.Ιωνίας για την απεργία

Εξόρμηση της τοπικής επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα στην αγορά της Νέας Ιωνίας για την προπαγάνδιση της αυριανής απεργίας. Μοιράστηκε το παρακάτω τρικ:

Ιδιωτικοποιήσεις, Ακρίβεια, Σκάνδαλα, Υποκλοπές

Να υπερασπιστούμε την κοινωνική ασφάλιση,

την κοινωνική αξιοπρέπεια

Όχι στην ιδιωτικοποίηση ΔΕΗ – Λιμανιών

Όλοι μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Συγκέντρωση στις 13 Φλεβάρη, Πεδίο Άρεως 11πμ

Προσυγκέντρωση ΣΥΡΙΖΑ 10πμ Ιουλιανού & Πατησίων

ΣΥΡΙΖΑ Νέας Ιωνίας

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Πανελλαδική Σύσκεψη ΣΥΡΙΖΑ 14-15-16 Μαρτίου 2008


Η 1η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο 14-16 Μαρτίου, στην Αθήνα, σύμφωνα με απόφαση της Συντονιστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.


Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για το Νόμο Ρέππα

Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για το Νόμο Ρέππα

Δραματική επιδείνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων

Στην κεντρική ομιλία του, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού 2008 στη Βουλή και απαντώντας σε σχετική κριτική του Αλέκου Αλαβάνου, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, αναφέρθηκε στον γνωστό νόμο Ρέππα, υπογραμμίζοντας: «Με τον νόμο Ρέππα, κύριε Αλαβάνο, ωφελήθηκε η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των συνταξιούχων, οι νέοι εργαζόμενοι, οι εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά, οι γυναίκες, οι μακροχρόνια άνεργοι…» (Πρακτικά της Βουλής, 20/12/2007).

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, δεν μιλούν ποτέ αστήρικτα και χωρίς επιχειρήματα. Έχει συνεπώς ενδιαφέρον η αναφορά σε ορισμένες συγκεκριμένες ρυθμίσεις του περιβόητου νόμου Ρέππα και κάτω από το φως αυτών των ρυθμίσεων η εκτίμηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του κ. Παπανδρέου.

1. Νόμος Ρέππα και ζητήματα χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος.

Το μόνο «ενδιαφέρον» του νόμου Ρέππα για τον σημαντικότερο (μαζί με την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων) παράγοντα επιδείνωσης της κατάστασης του ασφαλιστικού συστήματος, αυτόν της χρηματοδότησης, ήταν η κατάργηση της κρατικής εισφοράς (10% ή τα 3/9 του συνόλου) στα πλαίσια της 3μερούς χρηματοδότησης για τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ και η αντικατάστασή της με το 1% του ΑΕΠ, το οποίο υπολείπεται κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, έναντι της εισφοράς 10% που προέβλεπε η 3μερής χρηματοδότηση. Η κατάργηση αυτής της εισφοράς (10%), θα ισχύει και για τους κλάδους σύνταξης των Ταμείων που εντάσσονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, από την ημερομηνία ένταξής τους (άρθρο 4 παρ. 4 ν. 3029/02).

2. Νόμος Ρέππα και όρια ηλικίας.

Μετά την δραματική επιδείνωση που επέφερε ο νόμος Σιούφα (ν. 2084/92) στα όρια ηλικίας, ο νόμος Ρέππα προχώρησε παραπέρα μετατρέποντας την 35ετία χωρίς όριο ηλικίας σε 37ετίαάνδρες και γυναίκες, ασφαλίστηκαν μετά την 1/1/1993 ενιαίο όριο ηλικίας τα 65 χρόνια. για όσους ασφαλίστηκαν από 1/1/1983 και διαμορφώνοντας για όσους,

Ιδιαίτερα για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά προχώρησε με πιο βίαιο τρόπο κι απ’ αυτόν τον νόμο Σιούφα. Από 24,5 χρόνια ασφάλισης χωρίς όριο ηλικίας ή 17,5 χρόνια και 50 ετών, για τις προ του 1983 και από 25 χρόνια ασφάλισης και 50 ετών, για τις ασφαλισμένες μεταξύ 1983 και 1992, επέβαλε ενιαία ρύθμιση συνταξιοδότησης στα 25 χρόνια ασφάλισης με 60 έτη ηλικίας.

Για τις μητέρες με ανήλικα ή όχι παιδιά που ασφαλίστηκαν από το 1993 και μετά ευθυγραμμίστηκε με τον νόμο Σιούφα επιβάλλοντας το ενιαίο για άνδρες και γυναίκες όριο ηλικίας στα 65 έτη ηλικίας.

3. Νόμος Ρέππα και ύψος συντάξεων.

Ο νόμος Ρέππα του ΠΑΣΟΚ, περιορίζει ως ένα βαθμό την καταστροφική επίδραση που είχε ο νόμος Σιούφα της Ν.Δ. στο ύψος των συντάξεων. Το ποσοστό της σύνταξης από 80% επί των συντάξιμων αποδοχών, ο νόμος Σιούφα το κατέβαζε στο 60% και ο νόμος Ρέππα το πάει στο 70%. Και με τους δύο νόμους, όμως, ως συντάξιμες αποδοχές για τους Δ.Υ. και τους ασφαλισμένους των Ειδικών Ταμείων (ΔΕΚΟ, Τράπεζες κλπ), υπολογίζονται οι μέσες αποδοχές της τελευταίας 5ετίας, αντί των αποδοχών του τελευταίου μήνα. Το ίδιο, η 5ετία δηλαδή, προβλέπεται και για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, μόνο που ο νόμος Ρέππα, προβλέπει την καλύτερη 5ετία, με επιλογή του ασφαλισμένου, μέσα στην τελευταία 10ετία.

Οι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν γενικώς για τους ασφαλισμένους μετά την 1/1/1993.

Για όσους έχουν ασφαλισθεί μέχρι 31/12/1992, ο νόμος Ρέππα προβλέπει μεταβατική περίοδο, που σ’ ότι αφορά στις συντάξιμες αποδοχές ολοκληρώνεται την 31/12/2012 (πρώτη 5ετία εφαρμογής) και σ’ ότι αφορά στο ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης την 31/12/2017 (το ποσοστό μειώνεται από 80% στο 70%, με μία μονάδα κάθε χρόνο από το 2008 έως το 2017).

Η ακριβής εικόνα της αρνητικής επίδρασης που θα έχουν οι δύο αυτές μεταβολές (συντάξιμες αποδοχές και ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης) σε σύγκριση με τις ισχύουσες μέχρι την 31/12/2007 διατάξεις, φαίνεται με τον υπολογισμό της σύνταξης στα δύο κομβικά χρονικά σημεία, που είναι η 31/12/2012 και η 31/12.2017.

Ο υπολογισμός αυτός, αποδείχνει ότι ο νόμος Ρέππα θα επιφέρει μια μείωση των συντάξεων21% στο τέλος του 2012 και της τάξης του 30% στο τέλος του 2017. της τάξης του

4. Ο νόμος Ρέππα και τα κατώτατα όρια συντάξεων.

Δραματική είναι η επιδρομή των δύο νόμων σε βάρος των πιο φτωχών συνταξιούχων, των συνταξιούχων της κατώτερης σύνταξης.

Οι εργαζόμενοι, με πολύχρονους αγώνες, είχαν καταφέρει να κατοχυρωθεί ο θεσμός των κατώτατων ορίων συντάξεων, με βάση τη γενική αρχή ότι η σύνταξη αποτελεί το 80% των αποδοχών του εργαζόμενου στο τέλος του εργασιακού του βίου.

Στη βάση αυτή, συνδέθηκε η κατώτερη σύνταξη με το κατώτερο ημερομίσθιο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και καθορίστηκε σε 25Χ80% = 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη.

Τον θεσμό αυτόν κατακρεούργησε κυριολεκτικά ο νόμος Σιούφα, ορίζοντας ότι η κατώτερη σύνταξη ορίζεται με βάση το μέσο μηνιαίο κατά κεφαλή ΑΕΠ του 1991, ως συντάξιμες αποδοχές και συντάξιμο χρόνο 15 ετών, που δίνει ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης ίσο με 25,71% (15Χ1,714%=25,71%).

Σε σύγκριση με τη σύνταξη που προέκυπτε με βάση τα 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, η σύνταξη του νόμου Σιούφα αποτελούσε μόλις το 48,5%. Τα επόμενα χρόνια η «σύνταξη» αυτή αναπροσαρμόζεται με το εκάστοτε ποσοστό αύξησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων.

Ο νόμος Ρέππα, εκφράζοντας παραπλήσιο πνεύμα απέναντι στους συνταξιούχους της απόλυτης φτώχειας, όρισε την κατώτερη σύνταξη ίση με το 70% του κατώτερου μισθού του έγγαμου με πλήρη απασχόληση υπαλλήλου, όπως ο μισθός αυτός ορίζεται από την ΕΓΣΣΕ του 2002. Η σύνταξη αυτή αναπροσαρμόζεται τα επόμενα έτη με βάση το ποσοστό αύξησης των συντάξεων σύμφωνα με την εισοδηματική πολιτική (άρθρο 3 παρ. 4.α. ν. 3029/02).

Με βάση τη ρύθμιση αυτή, η κατώτερη σύνταξη του έτους 2007 ανέρχεται σε 463,18 €, ενώ με βάση το κατώτερο ημερομίσθιο της ΕΓΣΣΕ του 2007, που ανέρχονταν σε 29,39 € η κατώτερη σύνταξη θα έπρεπε να ανέρχεται σε 20Χ29,39=587,80 €. Συμπέρασμα, η φιλεργατική, κατά τον κ. Παπανδρέου, πολιτική του ΠΑΣΟΚ και του νόμου Ρέππα, περιόρισε την κατώτερη σύνταξη κατά 124,62 € τον μήνα ή ποσοστό 26,9%.

5. Ο νόμος Ρέππα και τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Το άρθρο 4 παρ. 6 του ν. 3029/02, του «φιλεργατικού» νόμου Ρέππα, προβλέπει ότι «με Π.Δ. που εκδίδεται μέχρι 31-12-2004 (!) μετά πρόταση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και σύμφωνη γνώμη ειδικής επιστημονικής επιτροπής, επανακαθορίζονται τα επαγγέλματα και οι εργασίες που υπάγονται στον Κανονισμό Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων του ΙΚΑ».

Βέβαια 4 χρόνια μετά την προθεσμία του νόμου, η προβλεπόμενη επιστημονική επιτροπή, μπορεί να μην έχει δώσει ακόμη την γνώμη της, αλλά ο δρόμος για την ολική ανατροπή του θεσμού των ΒΑΕ έχει ανοίξει. Οι προτάσεις – σοκ της σχετικής επιτροπής, που περιγράφονται από τον Τύπο επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Ο νόμος Ρέππα έπαιξε και παίζει κι εδώ τον «φιλεργατικό» ρόλο του.

6. Ο νόμος Ρέππα και τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης.

Με την οδηγία 41/2003 της Ε.Ε. καθιερώνονται σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης, τα οποία προορίζονται να αποτελέσουν τον 2ο πυλώνα του τριφασικού ασφαλιστικού συστήματος, που προωθούν όλοι οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί και η Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Ο νόμος Ρέππα με χαρακτηριστική ταχύτητα για τα δεδομένα της ελληνικής νομοθετικής παραγωγής, έσπευσε να θεσμοθετήσει τα εν λόγω Ταμεία και κατοχυρώσει νομοθετικά τις βασικές αρχές του καταστατικού τους.

Εντελώς ενδεικτικά, δύο μόνο προβλέψεις αυτών των καταστατικών διατάξεων, δίνουν το μέτρο του προσανατολισμού και του ενδιαφέροντος με το οποίο θα κινούνται αυτά τα Ταμεία:

Άρθρο 7 παρ. 15 «… ποσοστό μέχρι 70% των τεχνικών αποθεματικών επενδύεται σε μετοχές, μεταβιβάσιμα αξιόγραφα εξομοιούμενα με μετοχές και σε ομολογίες εταιρειών σε αναγνωρισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Ελλάδα, σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και λοιπές χώρες της αλλοδαπής και ποσοστό μέχρι 20% των τεχνικών αποθεματικών τους σε έντοκα γραμμάτια και τραπεζικές καταθέσεις».

Άρθρο 8 παρ. 6 «σε περίπτωση διάλυσης ταμείου επαγγελματικής ασφάλισης το προϊόν της εκκαθάρισης στο οποίο ανήκουν και οι εργοδοτικές εισφορές διανέμεται ανάλογα με την ασφαλιστική προσδοκία στους ασφαλισμένους.».

Αν όλα αυτά θυμίζουν χρηματιστηριακούς τζόγους, δομημένα ομόλογα και ασφαλιστικό μέλλον τύπου ENRON για τους ασφαλισμένους θα είναι μάλλον συμπτωματικό και δεν φταίει σε τίποτα ο νόμος Ρέππα και η νεοφιλελεύθερη πολιτική, που υπηρέτησαν και υπηρετούν οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Με βάση όλα τα παραπάνω, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι καιρός να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Η ΝΔ ισχυρίζεται ότι ο νόμος Σιούφα έσωσε το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και υπηρέτησε τους εργαζόμενους.

Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι ο δικός του νόμος, ο νόμος Ρέππα ωφέλησε τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.

Πώς αλλιώς να το πούμε; Προκαλούν τη νοημοσύνη μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως και οι δύο νόμοι , ο 2084/1992 της ΝΔ και ο 3029/2002 του ΠΑΣΟΚ, που υπερασπίζονται ακόμη και προκλητικά τα δύο κυβερνητικά κόμματα, πρέπει να καταργηθούν και να παγιωθεί ένα ενιαίο για όλους τους εργαζόμενους (παλιούς και νέους) και φιλεργατικό σύστημα δημόσιας και κοινωνικής ασφάλισης.

Το βάρος κατά κύριο λόγο πέφτει στις πλάτες των εργαζομένων, των συνταξιούχων, του συνδικαλιστικού κινήματος και των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που αναφέρονται στην εργατική τάξη και τα δικαιώματά της.

Ο αγώνας αυτός θα είναι σκληρός, αλλά δίκαιος και πρέπει να έχει νικητή. Το εργατικό κίνημα πρέπει και πάλι να νικήσει.

Κι αυτό είναι υπόθεση όλων μας.

Γενάρης 2008

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ